"กุ้ง" ฝันไกลถึงอนาคต เป็นที่พึ่งของครอบครัว

­

ลังจาก “ไพศาล บุญสม (กุ้ง)” อายุ 25 ปี เยาวชนตำบลกันตวจระมวล อ.ปราสาท จ.สุรินทร์ ได้ไปเรียนรู้เพื่อพัฒนาศักยภาพตนเองทั้งภายใน(จิตใจ) และภายนอก (ทักษะ ความรู้) จากค่ายพัฒนาศักยภาพและสร้างเครือข่ายเยาวชนทั้งในและนอกระบบการศึกษา 25 อปท. จังหวัดสุรินทร์ (ภายใต้การดำเนินโครงการพัฒนาเยาวชนในชุมชนท้องถิ่น 4 ภาค) สนับสนุนโดยกรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น , กสศ. , สถาบันยุวโพธิชน , สกสว. , ธนาคารไทยพาณิชย์ จำกัด(มหาชน) และมูลนิธิสยามกัมมาจล เมื่อวันที่1 - 22 ตุลาคม 2562 ณ หน่วยอนุรักษ์และจัดการต้นน้ำห้วยสามสบ ต.ศรีสะเกษ อ.นาน้อย จ.น่าน เสร็จเรียบร้อยแล้ว ได้มาร่วมสะท้อนสิ่งที่ได้เรียนรู้จากค่าย เพื่อเป็นประโยชน์แก่เยาวชนพื้นที่อื่น ๆ ต่อไป

อะไรที่ทำให้ตัดสินใจมาที่นี่

คือผมอยากเรียนรู้เพิ่มเติม เผื่อจะได้เอาไปใช้ในชีวิตประจำวัน ก่อนมาก็ไม่ได้คิดอะไรครับ เป็นห่วงทางบ้านมากกว่าครับ ห่วงนา ห่วงเลี้ยงควายที่บ้านครับ ผมอยู่กับพ่อและแม่ รวม 3 คน ตอนเช้าก็ไปช่วยพ่อตัดหญ้า แม่ก็เลี้ยงควายอยู่บ้าน ช่วยกันดูแล เป็นชีวิตประจำวันทุกวัน ผมมานี่ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไร เขาก็อยู่กัน 2 คน อาชีพของผมนอกจากงานที่บ้าน ผมก็รับจ้างเขาไปทั่วครับ ใครจ้างอะไรผมก็ไปครับ”

พอเจอกับกิจกรรมภายในค่ายนี้ รู้สึกอย่างไรบ้าง

“ก็โอเคครับ ก็มีแย่บ้างครับ ทำตัวเองครับ บางทีก็เบื่อตัวเองครับ บอกไม่ถูก บางทีก็เซ็ง ๆ เบื่อ ๆ แต่ก็ดีที่ได้ช่วยคนในสังคมก็ดีไปอีกแบบหนึ่งครับ

21 วันที่ได้มาเรียนรู้ชอบกิจกรรมไหนมากสุด

ผมชอบกิจกรรมลงชุมชนครับ เพราะได้ช่วยชาวบ้าน บางคนเขาลำบากกว่าเราเยอะเลย ทีแรกผมคิดว่าผมลำบากแล้วนะ แต่มีคนลำบากกว่าผมเยอะเลย สิ่งที่ผมได้จากการลงชุมชนคือได้เห็นว่าชุมชนที่เราไปมันเป็นแบบไหนอย่างไร เขาอยู่กันอย่างไร

กิจกรรมที่ไม่ชอบ

“กิจกรรมนอนในป่า (กิจกรรมนิเวศน์วิทยา) ผมไม่ค่อยชอบป่า มันคัน มันน่าเบื่อ ไม่ชอบป่าครับ พอเขาบอกให้ไปก็ต้องไป เพราะคนอื่นเขาไปกันหมดแล้ว เราจะอยู่คนเดียวหรือ เราอยู่คนเดียวไม่ได้ ก็ต้องไป ในใจก็ทำใจ เผชิญหน้ากับมัน ก็ต้องไป พอไปแล้วก็รู้สึกแย่กว่าเดิมอีก ไม่โอเคเลย รู้สึกว่าไม่ชอบครับ แต่นี่เราเข้าไปอยู่เลย 1 วันเต็มๆ มันก็แปลกๆ อย่างไรไม่รู้ ตอนกลางคืนผมก็นอนครับ ตอนกลางคืนผมก็ไม่ได้ไปไหน ก็นอนดิ้นอยู่อย่างนั้น อยู่จนเช้า ถึงจะโวยวายไปก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรขึ้นมา ที่ไม่ชอบป่าเพราะรู้สึกว่ามันวังเวงยังไงไม่รู้ ใจมันหวิวๆ จริงๆ แล้วกลัวใจตัวเองละมั้ง ตอนเช้าผมตื่นมาก็รู้สึกว่าอยากจะลงมา โอ้โห ผมรู้สึกเหมือนจะไม่สบายเลย คือมันไม่ใช่แนวเราที่จะอยู่ในป่า”

ความฝันในอนาคต

ในอนาคตผมก็อยากทำนานี่ล่ะครับมันก็ไม่ได้เสียหายอะไร ทำนาก็ทำกับตาไปเรื่อยๆ ทำคนเดียวก็ทำได้ อนาคตอยากให้มีความสดใส จะตั้งใจทำงาน เป็นที่พึ่งของครอบครัวได้ สามารถควบคุมใจตัวเอง ความรับผิดชอบ มีความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น”

สัญญากับตนเองว่าจะต้องทำ 10 อย่างนี้ให้ได้ภายใน 3 เดือน

  1. เกี่ยวข้าว 
  2. หางานดี ๆ ทำ
  3. ตากข้าว
  4. ทำงาน
  5. ขายข้าว 
  6. หาซื้อเช่าพระเครื่อง
  7. หาความสุขใส่ตัว
  8. เที่ยวพักสมอง
  9. พักผ่อน 
  10. อยู่บ้านดูแล วัว ควาย

###