บทเรียนจากการทำโครงการหมอกควัน มหันตภัยเงียบ

สุดาพร สุทธลูน (มิ้น) เลขานุการสภาเด็กและเยาวชนตำบลบ้านดู่กำลังศึกษาปริญญาตรี คณะสังคมศาสตร์ เอกวิชาพัฒนาสังคม มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย มีความสามารถในการติดต่อประสานงานและร้องเพลง เล่นดนตรี

แรงบันดาลใจในการทำโครงการ “สร้างประสบการณ์ให้กับชีวิต พบปะกับผู้คนหลากหลาย”

หลังจากลงทำโครงการนี้จริงๆ ทัศนคติมุมค่อนข้างที่จะเปลี่ยนแปลงไปมาก เราลงชุมชนทำงานร่วมกับชาวบ้าน เรารู้ว่าสังคมที่นั้นเป็นอย่างไร คือ หมู่บ้านที่มิ้นทำงานอยู่ กับหมู่บ้านที่มิ้นอยู่ นับถือคนละศาสนา หมู่บ้านที่เราลงไปทำงานนับถือศาสนาคริสต์ เราได้เห็นเลยจริงๆ ว่าบ้านเขามีความรักซึ่งกันและกัน คนในหมู่บ้านให้ความร่วมมือดีมาก เมื่อก่อนมิ้นเป็นคนมีทิฐิมาก “ทำไมคิดไม่เหมือนฉัน” แต่ตอนนี้เริ่มเข้าใจแล้วว่าคนเราความคิดอาจจะไม่เหมือนกันแค่พ่อแม่ก็ไม่ใช่คนเดียวกันแล้ว มาอยู่รวมกันหลายคนก็หลายมุมมอง หลายความคิด หลายแง่คิด ทำให้ตัวเองเปิดใจยอมรับฟังในสิ่งที่คนอื่นพูดในสิ่งที่คนอื่นเป็นแล้วกลับมามองตัวเองว่าเราจะรับเขาได้ในสิ่งที่เขาเป็นหรือไม่ เป็นคนที่มองโลกในแง่บวก ตอนลงชุมชนยังทำให้เราเห็นสภาพจริงๆ ของคนในชุมชน ทำให้เรารู้ว่าในที่แต่ละที่มีความแตกต่างกัน และคนแต่ละคนก็มีความแตกต่างกัน ประสบการณ์ที่นำไปใช้ได้จากการทำงานกับคนที่นับถือศาสนาคริสต์ เกิดการยอมรับความแตกต่างของคน

­

การทำโครงการที่เกิดผลดีกับตัวเองอีกเรื่องคือ การควบคุมอารมณ์ เพราะว่าการทำโครงการนี้ ทำให้เราได้พบปะกับคนเยอะขึ้น มีการติดต่อประสานงานกับหลายฝ่าย ใช้คำพูดมากขึ้น ต้องรู้จักควบคุมอารมณ์ จะไปต่อว่าเขาก็ทำไม่ได้ นอกจากนั้นก็เป็นเรื่องการฝึกความรับผิดชอบให้มากขึ้น

­

“รู้จักที่จะรักและหวงแหนธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมมากขึ้น ตอบแทนสิ่งที่ได้รับมาคืนสู่ธรรมชาติ เป็นผู้ให้บ้าง”