อัศวลักษณ์ ราพลสิทธ์ (อาทิตย์)อายุ 21 ปี กำลังศึกษาระดับปริญญาตรี ชั้นปีที่ 3 สาขาการพัฒนาชุมชน คณะมนุษย์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎสงขลา

­

อาทิตย์เล่าให้ฟังถึงเหตุผลที่ทำให้ลุกขึ้นมาทำงานในชุมชน “เนื่องด้วยสังคมของชุมชนที่เป็นไปในทิศทางที่ไม่ค่อยดี จึงอยากจะกลับไปช่วยพัฒนาชุมชนที่ตนเองอยู่”

­

ชวัลรัตน์ สังข์ทอง (โบว์) อายุ 19 ปี กำลังศึกษาชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนหารเทารังสีประชาสรรค์ จ.พัทลุง รับบทบาทหน้าที่เป็นรองประธานกลุ่ม ติดต่อประสานงานกับสมาชิกในกลุ่ม เป็นที่ปรึกษาให้ประธาน

­

ด้วย “อยากเห็นชุมชนปลอดขยะ ชอบงานอาสา”โบว์จึงขันอาสาของเข้าร่วมเป็นทีมงานทำโครงการกับพี่อาทิตย์และน้องๆ ในกลุ่ม

­

สุรศักดิ์ ขุนไชยทัน (หนึ่ง) อายุ 16 ปี กำลังศึกษาชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โปรแกรมไทย-สังคม โรงเรียนหารเทารังสีประชาสรรค์ จ.พัทลุง

­

สิ่งแรก คือ พี่อาทิตย์ชวน และอีกอย่างคือ อยากให้ชุมชน ญาติพี่น้อง รู้จักการแยกขยะว่าดีอย่างไร สามารถที่จะทำรายได้ให้ตัวเองได้ และผมคิดว่าเมื่อมาทำอย่างนี้แล้วทำให้ผู้ปกครองได้เจอหน้ากัน พูดคุยกัน เห็นว่าพวกเราทำกันจริง อีกอย่างคือ เพื่อนใหม่ น้องใหม่ได้ทำด้วยกันสนุกไปด้วยกัน มันรู้สึกว่าเราสามารถที่จะไปเติมเต็มความสุขได้ เป็นกันเอง

­

แรงบันดาลใจ เกิดจากผลที่เกิดขึ้นจากการทำกิจกรรมตลาดนัดขยะในครั้งแรก ที่ได้เห็นชาวบ้านให้ความร่วมมือกันดีมาก ส่วนตัวก็คิดว่าคงมากันแค่ไม่กี่ครอบครัว เพราะในทุกวันกิจกรรมของหมู่บ้านก็ไม่ค่อยจะมีกัน นั้นเป็นสิ่งดีที่ได้ทำกิจกรรมนี้ขึ้นมา และยังดีไปอีกที่เห็นประชาชนชาวบ้านให้ความสำคัญกับกลุ่มเยาวชนและหมู่บ้านหรือบ้านของตนเอง สิ่งๆ นี้ที่ทำให้ผมเกิดแรงบันดาลใจมากขึ้น และแรงบันดาลใจอีกอย่างคือ น้องๆ ในกลุ่มทำกันอย่างจริงจัง เพื่อผลงานที่ต้องการให้ออกมาดีที่สุด

­

ความถนัดที่มีอยู่ในตัว “เป็นคนถนัดเขียน เพราะตนเองเป็นคนที่มีนิสัยชอบเขียน แต่ไม่ค่อยพูดในการเขียนนี้เป็นสิ่งที่ชอบ ไม่ว่าจะปลอบใจ เขียนความรู้สึกที่ผ่านจากตัวหนังสือ ทั้งนี้ก็ยังทำให้เกิดการอ่านอีกด้วย” ทำให้หนึ่งขันอาสารับบทบาทหน้าที่เป็นเลขนุการ คอยจดบันทึกการประชุมของแต่ละครั้ง สรุปผลให้น้องๆ ดูแลน้องๆ เมื่อมีปัญหา เวลาเครียดก็สร้างเสียงหัวเราะ พูดคุยกับเขาเวลาทำงาน เพื่อไม่ให้เกิดการเบื่อ และตรวจสอบบัญชีเงินจากน้อง เป็นการให้คำปรึกษาว่าผิดพลาดตรงไหนจะได้ช่วยกันแก้ไข