การเรียนรู้จากบทบาทการเป็นพี่เลี้ยงเยาวชน โครงการลดมลพิษพลิกฟื้นชีวิตดิน ปี 2

นายธีรวุฒิ ศรีมังคละ ชื่อเล่น แสน อายุ 17 ปี

กำลังศึกษา มัธยมศึกษาปีที่ 6 (วิทย์-คณิต) โรงเรียนเชียงยืนพิทยาคม

­

แสน เป็นเยาวชนที่มีอุดมการณ์ ต้องการพัฒนาศักยภาพตัวเอง ซึ่งมีครูที่สอน ครูเพ็ญศรี ใจกล้า และ ดร.ฤทธิ์ไกร ไชยงาม อาจารย์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม รวมทั้งผู้ใหญ่หลายคนที่มีโอกาสได้เจอ เป็นแบบอย่างที่สร้างแรงบันดาลใจให้ตัวเอง

­

“แรงบันดาลใจมาจากหลายสิ่งหลายอย่างที่อยู่รอบตัว อาทิ ท้องฟ้า สายลม สายฝน บทเพลง บทกวี บุคคลตัวอย่าง องค์การผู้นำด้านการพัฒนางานด้านสิ่งแวดล้อม และบางที่อาจได้แรงบันดาลใจมาจากความฝันของตนเอง คือ นักพัฒนา ที่คอยย้ำเตือนและปลอบโยนจิตใจ ให้สนใจงานด้านการพัฒนาสิ่งแวดล้อม “ทุกสิ่งคือสิ่งแวดล้อม” เราขาดสิ่งแวดล้อมไม่ได้ ถ้าสิ่งแวดล้อมดี เราก็จะดี แต่ถ้าสิ่งแวดล้อมเสื่อม เราก็จะเสื่อม สิ่งแวดล้อมถ้าขาดเรา สิ่งแวดล้อมสามารถอยู่ได้ แต่ถ้าเราขาดสิ่งแวดล้อม เราไม่สามารถอยู่ได้ (เป็น Keyword คำเดียวที่เป็นโจทย์ในใจของผมอยู่มิลืม)”

­

­

บทบาทการหนุนเสริมการทำงานของกลุ่มเยาวชน

เป็นพี่เลี้ยงคอยชวนรุ่นน้องคิด วางแผนการทำงาน แก้ปัญหา และสรุปงานร่วมกัน ซึ่งถ้าเห็นว่าการดำเนินงานมีปัญหาหรือต้องการความช่วยเหลือในระดับที่กลุ่มเยาวชนทำเองไม่ได้ จะเป็นคนประสานต่อกับ ครูเพ็ญศรี ใจกล้า (พี่เลี้ยงเยาวชนฮักนะเชียงยืน รุ่น 1) และผู้ใหญ่คนอื่นมาช่วยด้วย

­

ผลที่เกิดขึ้นจากการทำโครงการลดมลพิษพลิกฟื้นชีวิตดิน ปี 2 (การเรียนรู้ การเปลี่ยนแปลง ความสุข ฯ)

ได้ฝึกทักษะการเป็นพี่เลี้ยงในรุ่นน้อง แม้จะยังใจร้อนอยู่บ้าง ลุกขึ้นมาเป็นแกนนำเองเหมือนตอนทำโครงการฯ รุ่น 1 เนื่องจากเป็นงานที่ตัวเองมีประสบการณ์ทำเองมาก่อนและมุ่งมั่นกับผลสำเร็จของโครงการมากกว่า การช่วยเป็นพี่เลี้ยงพัฒนาศักยภาพให้น้องๆ