­

เด็กผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งมีพื้นฐานภาษาอังกฤษไม่ค่อยดีเท่าไรนัก แต่วันนี้คุณครูมาบอกกับพวกเราว่า“วันนี้เราจะมาบูรณาการวิชาภาษาอังกฤษเข้ากับกก ”เมื่อพวกเราทุกคนได้ยินคำนี้ต่างก็รู้สึกดีใจเพราะต่างก็ได้ศึกษากันมาบ้างแล้วจึงพอรู้บ้างไม่รู้บ้าง ซึ่งงานชิ้นแรกที่คุณครูให้ทำคือการแปลเนื้อเรื่องของกกจากภาษาอังกฤษให้เป็นภาษาไทยและตัวช่วยชิ้นแรกที่ฉันนึกถึงคือ Dictionary เนื่องจากนักเรียนทุกคนจะมีติดตัวกันอยู่แล้ว เพื่อใช้ในการแปลคำศัพท์ในงานต่างๆ

­

เมื่อได้แปลเนื้อเรื่องเรื่อยๆฉันรู้สึกสนุกสนานกับมันเพราะเรารู้เรื่องนี้มาบ้างแล้วจึงทำความเข้าใจได้ง่ายขึ้นแต่ที่ฉันไม่เลือกที่จะใช้อินเทอร์เน็ตนั้นเพราะฉันคิดว่า ถ้าเราหาด้วยอินเทอร์เน็ตอาจจะเป็นการประหยัดเวลาจริงแต่คำศัพท์เหล่านั้นเราจะไม่มีโอกาสได้เห็นคำศัพท์อื่นๆเหมือนใน Dictionary เพราะการใช้อินเทอร์เน็ตนอกจากจะเป็นการเปลืองพลังงานไฟฟ้าแล้ว ยังทำให้เกิดสภาวะโลกร้อนอีกด้วย เราจึงหันมาใช้สิ่งที่มีอยู่ให้เกิดประโยชน์ ซึ่งคำศัพท์แต่ละคำนั้นต้องอาศัยการท่องจำ ให้เราท่องวันละ 100 คำวันนึงเราก็จำไม่ได้ ฉันจึงเปลี่ยนเป็นการท่องคำศัพท์วันละ 5-10 คำ ให้เราจำได้ติดตัวไปตลออดชีวิตยังจะดีกว่า ซึ่งเราสามารถนำไปแปลคำศัพท์ในวิชาเรียนต่างๆหรือแปลชื่อสถานที่ต่างๆที่เป็นภาษาอังกฤษ

­

จากการเรียนรู้ในครั้งนี้ทำให้ฉันมีภูมิคุ้มกันในตัวเองที่ดีในเรื่องคำศัพท์ การรู้จักทำงานด้วยตนเองไม่ลอกเพื่อน เพื่อที่จะได้รู้ความหมายและเข้าใจเรื่องที่เรียนอย่างลึกซึ้ง การเห็นถึงคุณค่าภูมิปัญญาท้องถิ่น การเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ๆที่เคยเห็นบ้างและไม่เคยเห็นบ้างและสิ่งสุดท้ายที่ฉันภูมิใจมากที่สุดคือ การมีมิติทางสังคมโดยได้แลกเปลี่ยนความรู้ เรียนรู้ร่วมกัน รักและสามัคคีกันภายในสังคมและเป็นการเตรียมพร้อมเพื่อที่เป็นประชาคมอาเซียนในไม่ช้า