เราคิดว่าโครงการจิตอาสาของเราประสบความสำเร็จอย่างตั้งใจหรือไม่ อย่างไร ... 

­

การทำโครงการจิตอาสาสอนภาษาอังกฤษให้น้องชั้น ป. 3-4 โรงเรียนวัดไผ่ล้อม เพื่อให้เขามีทัศนคติที่ดีต่อวิชาภาษาอังกฤษของพวกหนู ถ้าพูดตามวัตถุประสงค์ที่เราวางกันไว้ตั้งแต่แรก ว่าน้องจะต้องมีความสนุก มีความสุขกับการเรียนภาษาอังกฤษ ถามว่าประสบความสำเร็จมากอย่างที่เราคาดหวังไว้ไหม ก็ไม่ค่ะ แต่ว่าสิ่งที่ได้มากกว่านั้นคือความผูกพันระหว่างเราและน้องๆ คือนอกจากน้องๆ จิตอาสาที่ทำงานด้วยกันแล้ว ยังเป็นความผูกพันกับน้องๆ โรงเรียนวัดไผ่ล้อม ซึ่งสิ่งเหล่านี้ทำให้เรารู้สึกภาคภูมิใจมากกว่าที่เราได้จากการทำตามวัตถุประสงค์ที่วางไว้ เพราะว่าความผูกพันและความรักที่เราได้จากน้องๆ วัดไผ่ล้อมมันมีคุณค่ามากกว่านั้น

­

การมาทำโครงการจิตอาสาตรงนี้ ทำให้ตัวหนูรู้จักการคิด วางแผน อย่างเป็นระบบมากขึ้น ก่อนที่เราจะทำงาน เราจะต้องเตรียมตัวอย่างไร วางแผนอย่างไร เราต้องเตรียมน้องจิตอาสาก่อนไหม บอกน้องให้เข้าใจโครงการ รู้รายละเอียด รู้วัตถุประสงค์ รู้ว่าต่อไปเราจะทำกิจกรรมอะไร และมีรายละเอียดอย่างไรบ้าง อีกสิ่งหนึ่งที่ได้เรียนรู้คือระหว่างทำงานเราต้องรู้จักการสังเกตแล้วเก็บกลับมาช่วยกันวิเคราะห์ ช่วยกันระดมความคิดเห็นว่าวันนี้เราเจอปัญหาอะไรบ้าง น้องๆ ให้ผลการตอบรับ ผลสำเร็จของโครงการมากน้อยแค่ไหน มีปัญหาอะไรบ้าง พอเจอปัญหาแล้วก็มาช่วยกันหาสาเหตุของปัญหาและมาช่วยกันแก้ปัญหาที่ต้นเหตุ 

มีจุดที่ไม่คิดมาก่อนแล้วมาเจอเป็นข้อค้นพบระหว่างการทำกิจกรรมคือการเข้าไปศึกษาเรียนรู้กับคนกลุ่มใหม่ๆ อย่างในโครงการ เราต้องเข้าไปเรียนรู้ รู้จักกับน้องๆ เด็กพิเศษ หนูก็มีโอกาสได้เข้าไปพูดคุย ได้ไปรู้จักกับน้องๆ เขาบ้าง ก็ทำให้เรารู้จักการเข้าหาคนกลุ่มใหม่ๆ ได้เรียนรู้กับคนใหม่ๆ ที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนมาเขาเป็นอย่างไร มีภูมิหลังเป็นอย่างไร เราก็ได้มาเรียนรู้ที่จะเอาใจเขามาใส่ใจเรา ทำความเข้าใจ เรียนรู้ที่จะอยู่กับพวกเขาให้ได้ เปิดใจรับคนอื่นและเห็นคุณค่าของผู้อื่นมากกว่านี้ เมื่อก่อนหนูจะเป็นคนที่พอเจอเด็กดื้อๆ แล้วหนูก็ไม่อยากอยู่ใกล้ ไม่อยากไปยุ่งวุ่นวายเพราะน้องดื้อ ไม่รู้จักกับการอยู่กับคนที่ไม่คุ้นเคย ถ้าน้องไม่ฟังไม่สนใจเราก็จะเลือกที่จะต่อว่าน้อง อาจจะบ่นน้อง บอกน้องให้เงียบสิ แต่พอเรามาทำงานมากขึ้นทำให้เราเข้าใจว่าทำไมเขาถึงพูดถึงเล่นถึงไม่เข้าใจเรา ทำไมถึงต่อต้าน ทำให้เรารู้จักเข้าใจคนอื่น เอาใจเขามาใส่ใจเรา อย่างหนูอยู่กับแม่ อยู่กับเพื่อนในห้อง การกระทำหรือความต้องการของแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน บางทีการกระทำบางอย่างมันไม่เหมือนอย่างที่เราต้องการ มีขัดใจเราบ้าง

­

สิ่งที่ได้เรียนรู้จากโครงการนี้คือการเข้าใจผู้อื่น ก็คือเอาใจเขามาใส่ใจเรา เรียนรู้ว่าทำไมแม่ของเราเขาทำอย่างนี้ ทำไมเพื่อนร่วมห้องของเราถึงทำอย่างนี้ เราก็เข้าใจสาเหตุว่าเพราะมันเป็นอย่างนี้นะ 

สิ่งที่เราไปทำในโครงการนี้เป็นเศรษฐกิจพอเพียงอย่างไร ... อย่างแรกเราต้องรู้จักศักยภาพของเราก่อน ว่าตอนนี้เราอยู่ชั้นมัธยมแล้ว บางคนอยู่ ม.ปลาย เราก็ได้รับโอกาสที่โรงเรียนมอบให้ คือการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ การพูดสำเนียงที่ถูกต้อง รวมถึงกิจกรรมการร้องเพลง และการสนทนา เราก็คิดว่าตรงนี้เราได้โอกาสมากกว่าน้องๆ โรงเรียนวัดไผ่ล้อม เราก็อยากใช้ศักยภาพที่เรามีแบ่งปันให้น้องๆ สำหรับการทำจิตอาสาในครั้งนี้แน่นอนว่ากว่าที่เราจะทำกิจกรรมจิตอาสาเสร็จ เราจะต้องกระบวนการทำงานภายในกลุ่มภายในทีมเพื่อให้ประสบความสำเร็จได้ หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง พอเรานำมาใช้ในการทำโครงการ มันทำให้เราทำงานอย่างเป็นระบบมากขึ้น คือรู้จักวางแผน รู้จักความเสี่ยง แล้วก็หาวิธีการป้องกันแล้วก็หาวิธีการแก้ไขความเสี่ยงนั้น ก่อนที่จะทำอะไรก็รู้จักกลับมามองถึงผลของสิ่งที่เราจะทำว่าได้ผลดีมากน้อยแค่ไหน มีข้อผิดพลาดตรงไหน เราต้องแก้ไขปัญหาอย่างไร เพื่อให้โครงการสำเร็จ #