เรื่อง คุณค่าของชีวิตตามเศรษฐกิจพอเพียง

­

ผมนั้นก็ต้องทำหน้าที่แทนแม่ทั้งหมดโดยการทำงานภายในบ้านทั้ง การกวาด-ถูบ้าน การซัก-รีดผ้า ฯลฯ ซึ่งการทำงานบ้านนั้นไม่ได้อย่างเลยแต่ถึงยังไงผมก็ต้องหัดทำเพราะถ้าเราไม่ทำแล้วใครจะทำซึ่งพ่อก็ทำงานหาเงินเลี้ยงผมและน้องส่วนน้องนั้นก็เด็กเกินไปที่จะทำอะไรเองได้ เริ่มจากผมต้องสำรวจข้าวของภายในบ้านเสียก่อนว่า ข้าวของเครื่องใช้ชิ้นไหนเริ่มที่จะหมดแล้วผมก็จะจดรายการสิ่งของนั้นๆใส่สมุดเพื่อที่เวลาไปซื้อข้าวของเครื่องใช้กับพ่อจะได้ไม่ต้องขาดตกบกพร่องหรือที่จะได้ไม่ลืมจะซื้อสิ่งของรายการนั้นๆและการเลือกซื้อของนั้นถ้าสินค้าชิ้นไหนมีคุณภาพดีกว่าก็ต้องเลือกบริโภคแต่ถ้าสินค้า 2 ชิ้นมีคุณภาพที่ใกล้เคืองกันผมก็จะดูที่วันหมดอายุราคาสินค้านั้นที่จะซื้อและที่สำคัญสินค้านั้นจะต้องเป็นสิ่งที่จำเป็นในการดำรงชีวิตประจำวัน เมื่อผมได้สินค้าที่จำเป็นมาแล้วผมก็จะนำสินค้านี้ไปเก็บไว้ในครัวเพื่อจะแยกข้าวของเครื่องใช้ให้เป็นที่เพื่อง่ายต่อการหาในครั้งหน้า แต่หน้าที่ของผมก็ไม่ได้หมดเพียงเท่านี้ทั้งต้องทำงานบ้านเช่น การรีดผ้าในแต่ละอาทิตย์นั้นผมจะต้องรีดผ้าอย่างน้อยประมาณ 15 ตัวโดยการรีดผ้านั้นผมต้องรีดผ้า 15 ตัวในครั้งเดียวเพราะการรีดผ้าใน1ครั้งจะเปลืองไฟมากซึ่งผ้าเหล่านั้นก็มาจากชุดนักเรียนผมและน้องและก็ชุดทำงานของพ่อแรกเริ่มผมก็รีดผ้าไม่ค่อยเก่งรีดไปรีดมาก็ยังยับจนผมรีดผ้าได้โดยผมอาศัยการรีดผ้าทุกๆอาทิตย์จนชำนาญและการซักผ้าโดยผมจะซักกับเครื่องซักผ้าเพราะเสื้อผ้าของพ่อผมและน้องเยอะเกินกว่าจะซักกับมือไหวซึ่งผมนั้นจะรู้ว่าการซักผ้าด้วยจะทำให้ผ้าสะอาดกว่าการซักเครื่องแต่เมื่อผมมีเครื่องซักผ้าเป็นเครื่องทุ่นแรงผมนั้นจึงต้องใช้เทคโนโลยีมาปรับใช้เพื่อประโยชน์ในหลายๆด้านและเรื่องการกินนั้นผมรู้มาว่าอาหารเช้าเป็นมื้อที่สำคัญที่สุดเพราะจะทำให้ระบบเผาผลาญอาหารทำงานน้อยลงซึ่งจะทำให้การทำงานของสมองทำงานไม่เต็มที่จนทำให้ไม่มีสมาธิซึ่งผมและน้องอยู่ในวัยเรียนจึงจำเป็นต้องรับประทานอาหารเช้าแต่เมื่อพ่อผมและน้องตื่นพร้อมกันทำให้กิจวัตรประจำวันในตอนเช้าต้องเร่งรีบจึงทำให้ผมเตรียมอาหารเช้าไม่ทันผมจึงต้องหาความรู้ว่าการรับประทานอาหารอะไรดีที่สุดในเวลาที่เร่งรีบและก็ได้ความรู้ คือ การรับประทานอาหารประเภทผลไม้สด ปลา ไข่ และโยเกิร์ตในตอนเช้าที่เวลาเร่งรีบ จะทำให้ร่างกายทำงานให้เต็มที่ได้ด้วยเช่นกัน