โครงการทุนเศรษฐกิจพอเพียง

หลังจากที่ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของโครงการทุนเศรษฐกิจพอเพียง เริ่มมีความรู้สึกว่า ชีวิตเริ่มเปลี่ยนไป รู้สึกว่าต่อไปนี้ เงินทุกบาททุกสตางค์ที่เราจะหยิบออกจากกระเป๋าของเรานั้น เราจะต้องคิด พิจารณาให้ดี เพราะเงินนั้น คือ “เงินของพระเจ้าอยู่หัว” การที่ได้เป็นนักเรียนทุนในมุมมองของบุคคลที่ได้พบเจอนั้น อาจดูเป็นเรื่องที่น่าอิจฉา และหนูก็รู้สึกว่า ชีวิตหลังการ รับทุนนั้น เป็นชีวิตที่หน้าอิจฉาจริงๆ มีหลากหลายโอกาส ผ่านเข้ามาในชีวิต โอกาสที่ไม่รู้ว่าจะหาได้จากที่ไหน ถ้าไม่ได้เข้ามาอยู่ในทุนนี้ ความรัก ความเมตตาจากผู้ใหญ่หลายๆท่าน ที่มอบ สิ่งดีๆ เพิ่มพูนทักษะต่างๆให้อย่างมากมาย แต่สิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นไม่ได้เลย ถ้าหนู ไม่ได้เรียนอยู่ที่ โรงเรียนสตรีมารดาพิทักษ์ อำเภอเมืองจันทบุรี จังหวัดจันทบุรี ที่นั้นสร้างหนูขึ้นมา สร้างให้หนูเป็นคนที่มีศักยภาพ จนสามารถ ที่จะมายืนอยู่ ณ จุดนี้ได้ การดูแล เอาใจใส่ อบรมสั่งสอน ของ คณะซิสเตอร์ คณะครู ในด้านวิชาการ วิชาชีพและวิชาชีวิต ปลูกฝังด้านคุณธรรม สอนให้หนูเสียสละ สอนให้มีความรับผิดชอบ สอนให้เป็นผู้นำ และวันนี้ หนูรู้สึกว่า สิ่งต่างๆที่หนูได้รับการปลูกฝังมานั้น หนูได้นำมาใช้แล้วจริงๆ หลักปรัชญาเศรษฐกิจของพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวนั้น ใครๆก็สามารถที่จะเรียนรู้ที่จะสอนกันได้ แต่จะมีสักกี่คนที่จะเข้าใจ และนำมาใช้ได้จริง และที่สตรีมารดาพิทักษ์นั้น สามารถสอนให้หนูนำหลักปรัชญานี้มาใช้ได้ โดยที่หนูไม่รู้ตัวทำให้หนูได้รู้ว่า แท้จริงแล้วในชีวิตเรานั้นเราก็ได้ใช้ หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงอยู่ตลอด แต่เราลืมที่จะสังเกต และเมื่อได้เข้ามาเป็นนักเรียนทุน ภาพต่างๆก็ชัดเจนขึ้น หลายกิจกรรมที่หนูมีโอกาสได้เข้าร่วมกับทางทุนการศึกษา ยอมรับเลยว่า อาจทำให้หนูรู้สึกเหนื่อย รู้สึกท้อแท้ ต่อความยากลำบากนั้น แต่ทุกครั้งที่หนูเห็นพระบรมฉายาลักษณ์ของพระองค์ท่าน ความรู้สึกเหล่านั้นก็หายไป กลายเป็นความสุข และความภูมิใจแทน ที่มีโอกาสได้ไปในที่ที่พระองค์ท่านเคยไป ได้ทำในสิ่งที่พระองค์ท่านเคยทำ หนูคิดว่านี่แหละค่ะ คือการได้เริ่มต้นเดินตามรอยเท้าของพระองค์ท่านจริงๆ หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงสำหรับหนูนั้น ไม่ใช่แค่ 3 ห่วง 2 เงื่อนไข ไม่ใช่หลักปรัชญาของคนจน ไม่ใช่การห้าม ใช้ข้าวของที่มีราคาแพง แต่มันคือหลักของ “ความพอ” พอแบบที่ ตัวเองไม่เดือดร้อน และคนอื่นก็ต้องไม่เดือดร้อน เราจะทำอะไรก็ได้ ขออย่างเดียว ตอบใจตัวเองให้ได้ว่า แค่ไหนกัน จึงจะเรียกว่า “พอ” นี่แหละค่ะคือการนำเอาหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ของพระเจ้าอยู่หัว มาใช้ของหนู ต่อจากนี้ไป ความตั้งใจต่อไป คือ หนูจะขอเป็นส่วนหนึ่งที่จะมีส่วนร่วมในการเผยแพร่หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงนี้ให้เต็มความสามารถ จะขอเดินตามรอยเท้าของพระองค์ท่าน ทำในสิ่งที่พระองค์ท่านทำ ใช้ชีวิตต่อจากนี้ไป เพื่อ ตอบแทนคุณของแผ่นดิน...

นางสาวแสงอุษา พรมทอง

นักศึกษาชั้นปีที่ 2 คณะสาธารณสุขศาสตร์

มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

นักเรียนทุนเศรษฐกิจพอเพียง รุ่นที่ 1