คำแรกที่ได้ยินสำหรับการเข้ามาอบรมสงขลาฟอรั่มจากเพื่อนคนที่เคยอบรมมาก่อน เครียด ปวดหัว นอนดึก บอกได้คำเดียวว่าฉันไม่เชื่อ ถึงวันเข้าร่วมการอมรมพี่ๆทุกคนยิมร่าเริงฉันคิดแล้วว่าไม่ไม่มีทาง ทำ ให้ฉันเครียดได้หรอก มีเกมให้เล่นเฮฮาสนุกสนาน ฉันยิ่งมั่นใจเข้าไปอีก แต่พอถึงตอนบ่ายเท่านั้นแหละ 555 เวลาผ่านไปเลื่อยเริ่มมีความรู้สึกมากขึ้น โอ้พระเจ้า! นึกถึงคำที่เพื่อนบอกทันทีฉันน่าจะเชื่อมันตั้งแต่แรกมันเหนือคำบันยายจิงๆ สมองฉันไปหมดแล้วแต่โครงการก็ผ่านไปได้ พอมาถึงวันนำเสนอตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูกโดนทั้งคำ commant แนะนำ เด็กน้อยทั้ง 5 คนยิ้มทั้งน้ำตาพร้อมความหวาดกลัวที่ระดมเข้ามาเรื่อยๆ แต่สิ่งที่ฉันดีใจและใด้เห็นคือทุกคนที่อยู่ที่นี่เอาใจช่วย ให้กำลังใจ อยู่ตลอด แล้วมันยิ่งทำให้ฉันรุ้สึกว่าฉันไม่มีทางยอมแพ้เพราะชั้ลเจ็บมา เยอะปวดมาก็เยอะสู้ตายโว้ยๆๆ