ค่ายต้นกล้าศิลปะ



ความรู้สึกที่มีต่อป่าต้นน้ำ


ป่าต้นน้ำนั้น คือ ชีวิตของทุกๆคนและป่าต้นน้ำนั้นจำเป็นและมีประโยชน์มากเลยให้กับมนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้ไม่ว่าจะเป็นประโยชน์ทางด้านการบริโภค อุปโภค หรือทางด้านเศรษฐกิจ อาทิเช่น การจัดทำบ่อเลี้ยงปลา หรือปลูกผัก มีแม่น้ำมีลำธารซึ่งจะช่วยให้เรามีอาหารการกินเพราะพืชผักต่างๆนานาอยู่ตามลำธารแม่น้ำเราก็สามารถเก็บมากินได้เพราะมีน้ำถึงทำให้มีได้ ป่าก็เช่นกันที่ทำให้เราร่มเย็นเป็นธรรมชาติที่สวยงาม ก็เพราะป่าอีกนั้นละที่ทำให้มีน้ำ ไม่มีป่าก็จะไม่มีน้ำสองสิ่งนี้เป็นคุณค่าและมากกว่าคำว่าความงามเพราะมันทำให้บันดาลชีวิตของทุกสิ่งแม้เรา ป่าจากนี้ต้องพึ่งเราเพราะเราต้องพึ่งป่าเราต้องปกป้องป่ารักษาป่าฉันคนต้นน้ำฉันรักป่าต้นน้ำมากที่มันยังคงหล่อเลี้ยงชีวิตของพวกเรา

ความรู้สึกหลังค่ายต้นกล้าศิลปะ

หลังจากที่ไปเข้าค่ายป่าต้นน้ำดิฉันได้รับความรู้ ความเข้าใจ และความประทับใจมากมายหลายอย่างและทำให้ดิฉันได้ความคิดอะไรหลายๆอย่าง เปลี่ยนแปลงไปมาก จากที่ไม่เคยจับดินสอวาดรูปด้วยตนเอง เพราะคิดว่ามันยากนักก็ไม่มีเทคนิคการวาดรูป แล้วก็กลัวด้วย เวลาวาดรูปมาไม่สวยทีไรเพื่อนก็จะหัวเราะว่าให้และไม่มีคำชมเลย ทำให้ดิฉันไม่เคยจะเกิดแรงบรรดาลใจในการวาดรูปแต่ดิฉันได้มาเข้าค่ายในครั้งนี้ทำให้ดิฉันได้แรงบรรดาลใจในการวาดรูปเพราะครูเป้จะสอนในการมองใบไม้ แล้วช่วยสอนจินตนาการด้วยจึงทำให้ดิฉันเกิดความเข้าใจ และจินตนาการครูเป้ก็สอนเพิ่มในเรื่องของแสง เงา วัตถุ ครูเป้บอกว่ารูปที่วาดจะสวยก็ต้องมีแสง เงา วัตถุ แค่นี้รูปก้อจะสวยสมบูรณ์ จึงทำให้ดิฉันมีเทคนิคการวาดรูปมานิดหนึ่งและไม่น้อยไปกว่านี้ยังได้รับความรู้จากเพื่อนๆต่างโรงเรียนและโรงเรียนเดียวกันที่ต่างคนก็มีเทคนิคในการวาดรูป แล้วดิฉันก็ได้เรียนรู้จากสิ่งเหล่านี้มาด้วยและในเรื่องของสีน้ำเป็นสีที่ไม่ค่อยจะได้ใช้เลย เพราะว่าดิฉันเกิดมาไม่เคยที่จะได้แตะต้องเลยเพราะคิดว่า มันคงอยากน่าดู เพราะต้องเอาสีมาผสมอีก จึงทำให้มันดูจะยุ่งยาก แต่มาค่ายนี้ครูยุทธภูมิ ก็บอกแล้วว่าทุกคนจะได้วาดสีน้ำ เพราะวิทยากรที่มาสอนก็ขึ้นชื่อว่า เป้สีน้ำเลยทำให้กลัวนิดหนึ่งซึ่งก็ไม่เคยคิดเคยฝันเลยว่า จะได้มาใช้สีน้ำจริงๆ ตอนที่ได้สีน้ำจริงๆ หลังจากที่ครูเป้สาธิตเสร็จ มันเป็นอะไรที่อธิบายยากเหมือนกันกับตัวเอง ไม่รู้จะทำยังไง ก่อนดีก็เลยจุ่มสีมาระบายต้นไม้มือสั่นมากเลยเพราะกลัวมันจะออกมาเสีย แต่ทำไปซักพักหนึ่งดูไปดูมาสวยเหมือนกันนิ ก็แอบชมในใจ เพราะว่ามันเกิดมาได้ยังไง ทั้งๆที่ไม่เคยทำอย่างนี้มาก่อน ภูมิใจมากที่ทำได้และรู้สึกกับตัวเองว่า จะเริ่มชอบสีน้ำมามากแล้วเพราะสนุกมาก เวลาที่ใช้สีน้ำระบาย เราก็ต้องจดจ่ออยู่กับมัน มันทำให้คายความรู้สึกไม่ดี ไปกับมันด้วย เหมือนกับเราเครียดจากการเรียนหรือมีคนโกรธเรา เราก็จะระบายมันออกไปกับภาพนั้น เหมือนกับว่า เราทาสีไว้ตรงโน้น ไว้ตรงนี้ และฉันเชื่อแล้วว่าศิลปะนั้นช่วยอะไรมากมายหลายอย่าง ให้กับเรามากๆ สำหรับประทับใจนั้น ดิฉันประทับใจค่ายครั้งนี้มากๆเลยเป็นค่ายที่ไม่เคยลืมแม้กระทั่งเสร็จจากค่ายมาแล้ว เพราะค่ายนี้เป็นค่ายที่วิเศษมากๆกว่าทุกค่ายที่เคยไปมา ไม่ว่าจะเป็นนิทานของครูเป้ ที่เราให้ฟัง ดิฉันก็จะชื่นชอบเรื่องดอกไม้ไร้ชื่อมากๆเลย มันก็เหมือนกับชีวิตประจำวันของเราที่ต้องพบเจอคนมากมายบางครั้งก็อาจจะหลงลงชื่อ เรียกกันบ้างก็เหมือนกับดอกไม้ไร้ชื่อนั้นแหละ และประทับใจมากในเรื่องของการแสดงรอบกองไฟ มันเป็นอะไรที่สนุกมากๆเลย ในการแสดงของแต่ละกลุ่มซึ่งกลุ่มของดิฉัน เป็นละครที่ดิฉันไม่เคยแสดงมาก่อน เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ได้แสดงและแสดงออกมาได้ดีด้วย ดีใจที่มีพี่ๆหลายคนชมโดยเฉพาะพี่โจ้ พี่โจ้บอกว่าแสดงเก่งมากเลย จึงเกิดประทับใจ และภาคภูมิใจในการแสดงครั้งนี้ และประทับใจในเรื่องของพี่ๆเพื่อนๆ ชาวอีสาน ที่มีความกล้าแสดงออก กล้าพูด กล้าคิด กล้าทำ กล้าแสดงออก ความคิดเห็น ซึ่งตรงนี้ดิฉันคิดว่า ดิฉันยังขาดบกพร่องเยอะอยู่เหมือนกันแต่ก็ดีใจที่คนเหล่านี้ที่ทำเห็นเรามีแรงผลักดันในการพัฒนาตนเอง และชื่นชอบเพลงของครูเป้มากเลย ฟังแล้วทำให้เรานึกภาพได้ และสัมผัสกับธรรมชาติที่เย็นสบาย และไม่รู้เลยว่าเพลงยังเป็นที่สื่อถึงธรรมได้ด้วย และความประทับใจสุดท้ายคือ ได้ตื่นแต่เช้าพากันไปดูพระอาทิตย์ และทะเลหมอก ซึ่งเป็นสิ่งที่สวยงามมากเลย ไม่คิดว่าเมื่อพระอาทิตย์ขึ้น จะทำให้โลกเราสวยขนาดนี้ ตั้งแต่พระอาทิตย์ค่อยๆโพล่ขึ้นสู่ท้องฟ้า มันช่างอัศจรรย์จริงๆเลย มันทำให้ทั้งโลกเกิดแสงสว่างที่สวยงามมากๆเลย เพราะไม่เคยที่จะมองพระอาทิตย์เต็มตาอย่างนี้เพราะทุกครั้งที่มองก็จะมองผ่านๆไปเลย ไม่ได้ใส่ใจอะไรกับมันมากแต่หารู้ไม่ว่ามันมีความหมายที่อธิบายไม่ออก ว่ามันยิ่งใหญ่เพียงใด และภูมิใจที่ได้อยู่ค่ายมาตลอด สามวันหนึ่งคืน พี่เลี้ยงเพื่อนๆ ต่างก็มีน้ำใจให้แก่กัน จึงเป็นภาพที่ประทับใจไม่รู้ลืม ดีใจที่ได้มาก สถานที่แห่งนี้เพราะมันเป็นสิ่งที่สวยงามมาก อันที่จริงที่บ้านของดิฉันก็มีธรรมชาติอย่างนี้ แต่ว่าโดนทำลายไปหมดแล้วภาคภูมิใจมากที่ที่นี้ยังมีเหลือให้ดู ให้ชม เพราะอากาศสดชื่นมากและยังมีป่าที่อุดมสมบูรณ์ในจังหวัดน่านของเรา ดิฉันจึงเกิดความหวงแหน ป่าขึ้นมา รู้สึกสงสารมากเลยที่ป่าต้นน้ำถูกทำลายแต่เขาก็ยังรักพวกเราชาวโลกทุกคน แต่ว่าชาวโลกมนุษย์ทุกคนไม่เคยมองเห็นในสิ่งนั้น ก็ขอขอบคุณมากที่ได้มีค่ายนี้เกิดขึ้นเพื่อสร้างเด็กเยาวชนให้มีจิตสำนึกในการรักป่า รักน้ำ รักธรรมชาติให้กับอนาคตชาติเราต่อไป