ค่ายต้นกล้าศิลปะ


ความรู้สึกที่มีต่อป่าต้นน้ำ


ฉันเกิดมาท่ามกลางป่า ท่ามกลางภูเขา สายน้ำ ฉันมีความรู้สึกรักและหวงแหนฉันอยากให้ทุกๆคนในโลกนี้ได้เห็นภาพที่ฉันเห็นได้มีความรู้สึกอย่างที่ฉันมี ทุกฝีก้าวที่ฉันย่ำไปล้วนมีความลึกลับซ่อนอยู่ความลึกลับที่มนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งเมื่อเข้าไปสัมผัสแล้วไม่อาจปฏิเสธได้ว่า แก่นแท้ของความงามงามอย่างแท้จริง งามอย่างสดชื่น ล้วนแล้วมาจากธรรมชาติเป็นผู้สร้าง ต้นน้ำที่บ้านฉันมันจึงเป็นความหมายของชีวิต ที่นั้นมีน้ำ ที่นั้นจึงมีชีวิต คือสัจธรรมของโลก มวลมนุษย์โลกทุกผู้ทุกนาม ต่างอาศัยอยู่ เพื่อหล่อเลี้ยงชีวิต สรรพสิ่งทั้งหลายย่อมต้องการน้ำเพื่อมาเติมเต็มลมหายใจ น้ำ คือจุดเริ่มต้นของทุกชีวิต ต้นน้ำกับคนต้นน้ำมีความเหมือนและแตกต่างกันคือ เมื่อน้ำไหลจากไปจากจุดกำเนิดน้ำแล้วย่อมไม่มีทางไหลกลับมาได้เหมือนอายุชีวิตของมนุษย์เมื่อเติบใหญ่สู่ความแก่ชราและความตายที่ไม่มีวันย้อนอายุกลับมาได้แต่มีสิ่งแตกต่างคือน้ำสามารถไหลต่อเนื่องทุกที่ที่มันไปก่อเกิดความอุดมสมบูรณ์ในระหว่างทางเสมอแม้ที่ที่มันไปไม่มีมนุษย์แต่มนุษย์แต่มนุษย์เองไม่สามารถมีชีวิตต่อไปได้ถ้าไม่มีน้ำ……

ความรู้สึกหลังค่ายต้นกล้าศิลปะ

ได้เปลี่ยนมุมมองเปลี่ยนความคิดจากที่เคยคิดว่าธรรมชาติมีทุกหนทุกแห่ง ไม่มีวันหมดแต่พอได้แลกเปลี่ยนความคิดกับเพื่อนต่างจังหวัด จึงได้รู้ว่าความจริงแล้ว ป่ามันใกล้จะหมดลงไปทุกที ครูเป้สีน้ำได้เล่าเรื่องต่างๆให้ฟังทุกคำพูดมันสะท้องถึงความรักและหวงแหนป่า หนูได้ย้อนกับไปคิดแล้วที่ผ่านมาหนูยังดูแลป่าของหนูไม่พอ หนูจะปรับปรุงตัวใหม่จะรักป่า หวงแหนและอนุรักษ์ ให้ยั่งยืนต่อไป