ค่ายต้นกล้าศิลปะ


ความรู้สึกที่มีต่อป่าต้นน้ำ


ป่าต้นน้ำให้อะไรกับมนุษย์ได้บ้างนี้อาจเป็นคำถามที่หลายคนอาจคิดไม่ออกแต่ถ้าหากลองคิดดูดีๆก็พบว่าป่าต้นน้ำให้ชีวิตที่สวยงามให้ธรรมชาติที่สงบงามให้อาหารแก่มนุษย์ดังที่บอกไว้ว่า มีป่า มีน้ำ มีชีวิต ป่าต้นน้ำให้อะไรๆกับชีวิตมากมายเช่น เป็นแหล่งอาหารของมนุษย์เช่น ในป่าที่มีกล้วยป่า เงาะป่า มะเฟืองป่า มะไฟป่า และให้ธรรมชาติที่น่ารื่นรมย์มอบแก่มนุษย์ให้มนุษย์ดำรงชีวิตอย่างมีความสุขและสงบใจ และในยามที่มนุษย์รู้สึกโศกเศร้ามีความทุกข์ป่าไม้มอบลมเย็นสบายธรรมชาติที่สวยงามทำให้มนุษย์สร่างหายจากความทุกข์แต่ปัจจุบันมนุษย์ได้ทำลายป่าต้นน้ำมากจนจะไม่เหลือให้ลูกหลานได้ดูสังเกตได้ในจังหวัดน่านของเรามีคนมากมายตัดไม้ทำลายป่าจนเป็นภูเขาหัวล้น จากแม่น้ำน่านที่เคยมีน้ำใสสะอาดหล่อเลี้ยงชีวิตผู้คนมานับหลายร้อยปีกลับเหือดแห้งและเน่าเสียซึ่งสาเหตุเกิดจากฝีมือของมนุษย์ฐานที่เราเป็นเยาวชนสมัยใหม่การปลูกจิตสำนึกให้กับตนเองช่วยกันอนุรักษ์และห่วงแหนธรรมชาติเพื่อให้อยู่คู่กับมนุษย์ไปนานๆสุดท้ายนี้คงถามทุกคนว่าด้วยคำที่เชยๆว่า วันนี้คุณได้ปลูกต้นในใจแล้วหรือยัง

ความรู้สึกหลังค่ายต้นกล้าศิลปะ
วันที่ 17 ธันวาคม เป็นวันที่ครูเป้สอนการวาดภาพที่ถูกต้องตามขั้นตอนและแจกกระดาษให้พวกเราต้นกล้าศิลปะได้แสดงศักยภาพของเราออกมาแม้ว่าบางคนอาจจะวาดรูปไม่ค่อยสวยรวมถึงฉันด้วย แต่ครูเป้บอกว่าจะสอนเทคนิคให้พวกเราพอครูเป้สอนเสร็จ ฉันเองก็รู้ว่ามันง่ายนี่น่า ทำไมเราคิดว่าเราทำไม่ได้พอไปวาดต้นไม้จริงๆ แสดงว่าวาดภาพออกมาได้สวยภูมิใจมากพอตกกลางคืน เป็นกิจกรรมรอบกองไฟ เป็นกิจกรรมที่แบ่งให้แต่ละกลุ่ม แสดงละครเวทีวิธีธรรมชาติ ในเวลาแค่ 5นาที 5 นาทีเป็นเวลาที่สั้นมากๆ ซึ่งขณะนั้นบางกลุ่มก็ไปอาบน้ำ กินข้าวบ้างซึ่งฉันและเพื่อนๆ เปรียบเหมือนผู้กำกับเพราะพวกเรากำลังเขียนเรื่องที่จะแสดง ฉันและเพื่อนๆเป็นกลุ่มที่อาบน้ำสุดท้าย(ซึ่งบางคนก็ไม่อาบน้ำเพราะอากาศหนาวเย็นมาก) รอบกองไฟคืนนี้เป็นคืนที่อบอุ่นมาก หลังจากเจ้าหน้าที่อุทยานได้เปิดพิธีและจุดกองไฟ แสงไฟก็ลุกโชติชัชวาลนั้นแสดงว่าการแสดงละครเวทีกำลังจะเริ่มขึ้นซึ่งทุกกลุ่มก็แสดงละครออกมาได้ดีมากมีทั้งความน่ารักความบันเทิง แตกต่างกันไปตามกลุ่ม รอบกองไฟคืนนี้ฉันจะไม่มีวันลืมฉันจะจดจำน่าของเพื่อนๆทุกคนในค่ำคืนนี้และจดจำกิจกรรมต่างๆที่ทำในคืนนี้ เพราะเราช่วยกันเขียนบทกันอย่างเต็มที่และจะขอจดจำรอยยิ้มเสียงร้องเพลงของทุกคนและฉันประทับใจเพลงของครูเป้มากๆเพราะฟังแล้วรู้สึกว่าใบไม้ดอกไม้และธรรมชาติมีความหมายสำหรับฉันและทำให้ฉันรู้ว่าชีวิตมีความหมายมากเพียงใด หลังจากละครจบพวกเราก็แยกย้ายกันไปนอนก่อนที่จะนอนพวกเราต้นกล้าศิลปะก็ได้ฟังบทเพลงจากครูเป้และนั่งสมาธิและสูดอากาศที่บริสุทธิ์พร้อมกันฉันรู้สึกว่าต้นกล้าศิลปะได้เข้ามาปลูกฝังไว้ในดวงใจของฉันแล้วฉันเริ่มเปลี่ยนแปลงอะไรหลายๆอย่างทั้งด้านจิตใจและร่างกาย ฉันรู้สึกว่าฉันชอบวาดรูปมากเป็นอะไรที่ดีมากที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน เช้าวันที่ 18 ธันวาคม เสียงกีตาร์ ดังขึ้นก็คือเสียงกีตาร์ของครูเป้นั้นเอง ที่เปรียบเสมือนเสียงที่กำลังปลุกให้พวกเราตื่นเพื่อสูดอากาศที่ดีที่สุด ก้าวแรกที่ออกจากเต้น อากาศหนาวเย็นมาก หลังจากล้างหน้าแปลงฟันทุกคนก็ไปดูพระอาทิตย์ขึ้น ซึ่งเป็นภาพที่ฉันประทับใจมากที่สุด หลังจากนั้นพวกเราก็มารับประทานอาหาร อาหารอหร่อยมาก เท่าที่ฉันเคยกินมา และฉันก็เข้าไปอยู่ในเต้น ประกอบกับเสียงเพลงที่กำลังเปิดอยู่ และเสียงหนึ่งขึ้นแทรกว่า นักเรียนทุกคนเวลานี้ว่างให้เก็บสำภาระได้แล้วเพราะเราต้องเดินทางตอนบ่ายสามโมงและเสียงเพลงก็ดังขึ้นดังเดิมทำให้ฉันรู้สึกใจหายเพราะรู้สึกว่าเวลามันสั้นเหลือเกิน 9.10 นาที ทุกกลุ่มก็แสดงความคิดเห็นกันอย่างสนุกสนานชื่อเรื่องว่าแบ่งปันเรื่องราว สิ่งที่ประทับใจยังนึกถึงยังจดจำ ซึ่งแต่ละคนก็จะบอกว่าประทับใจครูเป้ ชอบธรรมชาติ ชอบวาดรูปและจะไม่ลืมน่าของเพื่อนๆที่มาเข้าค่ายครั้งนี้และฉันก็เช่นกันฉันจะจำน่าทุกคนไว้และเก็บเรื่องราวดีๆไว้ในใจตลอดไป