ความรู้สึกที่มีต่อป่าต้นน้ำ

ป่าใหญ่.....ในบ้านเรา
ต้นไม้ให้ออกซิเจนแก่เรา เราให้คาร์บอนไดออกไซด์แก่ต้นไม้
เราทั้งสองต่างพึ่งพาอาศัยกัน มันเป็นเหมือนเพื่อนคู่ชีวิต

นับว่ามนุษย์เราโชคดีมาก ที่เติบโตและ อาศัยอยู่บนโลกนี้ท่ามกลางป่าไม้และต้นน้ำลำธาร ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน สิ่งมีชีวิตต่างๆได้ถือกำเนิดขึ้นมากมายเพื่อสร้างความสมดุลให้กับระบบนิเวศบนโลกนี้ สิ่งมีชีวิตเป็นทรัพยากรธรรมชาติที่มีคุณค่ามากสำหรับมนุษย์บนโลกแต่ในปัจจุบันนี้มนุษย์ก็ไม่เห็นคุณค่าของป่าไม้อีก แล้วมนุษย์เราเห็นแต่ความสุขสบายของตนเอง สร้างสิ่งปลูกสร้างขึ้นมา ตัดไม้ทำลายป่าไปหมด ถ้าในอนาคตมนุษย์ยังทำลายป่า โลกเราคงไม่มีต้นไม้ เราจะอยู่ได้ยังไง ทุกคนลองคิดดู........เฮ้อ

หนูในฐานะมนุษย์คนหนึ่งที่อาศัยอยู่บนโลกใบนี้ก็อยากจะรักษาป่าไม้ และต้นน้ำลำธารไว้ ให้รุ่นลูก รุ่นหลานในภายภาคหน้า ได้เห็นได้รู้จักคุณค่าของตนไม้ ต้นน้ำ เรามาช่วยกันรณรงค์ ปลูกป่า รักษาต้นน้ำกันเถอะ.................

ความรู้สึกหลังค่ายต้นกล้าศิลปะ

จากการได้เข้าร่วมค่าย ณ วันที่ 16-18 ธันวาคม ที่อุทยานศรีน่าน อำเภอนาน้อย จังหวัดน่าน หนูดีใจมากและมีความสุขมากที่ได้เจอเพื่อนๆ พี่ ๆน้องๆ ต่างจังหวัดและตอนเดินทางไปอุทยานศรีน่านได้นั่งรถ อี่ต๊อกชมบรรยากาศข้างทางที่เห็นทั้งป่าที่เขียวขจีและบางที่ก็เป็นภูเขาหัวล้น ตอนไปทางโค้งมาก พอถึงไปถึงอุทยานอากาศหนาวมากและบรรยากาศดีโดยเฉพาะต้นสนสามใบสวยมากมีผู้ใหญ่ใจดี ที่คอยต้อนรับอยู่ ได้เห็นครูเป้ที่อยากเห็นมากๆก็ดีใจมากพอได้เข้าสู่กระบวนการของค่าย ได้นั่งร้องเพลงกันอย่างสนุกสนาน ได้นั่งกันเป็นกลุ่มในกลุ่มนั้นก็มีทั้งน้องต่างจังหวัดและรู้จักกันรู้สึกสนุกมาก เป็นกันเองปลื้มเพื่อนๆต่างจังหวัด เขามีความคิดที่ดีคิดเหมือนผู้ใหญ่เก่งมากเลยค่ะ น้องๆ เพื่อนๆ เขากล้าแสดงออกมากได้แลกเปลี่ยนความคิด ความรู้ และภาษาที่มีอยู่ในประเทศเราได้ฝึกพูดดีมากเลยค่ะ ครูเป้ได้สอนการวาดภาพ การแรเงา ตอนแรกครูเป้ให้วาดภาพใบไม้ หนูทำมันออกมาก็พอใช้ได้ แต่หนูรู้สึกว่าตัวเองยังแรเงาไม่เป็นครูเป้สอนให้แรเงาจากอ่อนไปเข้ม แต่หนูก็ทำไม่ได้ ทำได้แต่แรเงาจากเข้มไปอ่อน ซึ่งมันผิดทำให้หนูได้วาดรูปสีน้ำ ซึ่งหนูก็ไม่ค่อยได้จับสีน้ำบ่อยนัก แต่พอครูเป้สอนหนูก็กล้าที่จะวาดภาพด้วยสีน้ำเมื่อก่อนหนูคิดว่า หนูวาดรูปไม่เก่ง แต่พอได้มาลองทำแล้วก็ออกมาดีนะ ได้ตื่นเช้ามาดูพระอาทิตย์ขึ้น ได้ทำท่าบริหารร่างกายท่าต่างๆ ซึ่งสนุกมาก ได้เห็นผาชู้ หนูได้ไปอ่านตำนานของผาชู้รู้สึกซึ้งมากๆ ได้ดูแสงแรกของเช้าวันใหม่ เป็นครั้งแรกที่หนูเคยเห็น มีทะเลหมอกที่สวยงามได้สูดบรรยากาศที่บริสุทธิ์ ครูเป้ได้สอนนั่งและสูดลมหายใจแบบพุทธศาสตร์ทำให้บุคลิกเราดี และได้เพทนเสื้อด้วยสีอาคลีริกเป็นครั้งแรกของหนูเลยค่ะและทำให้หนูรักธรรมชาติมากยิ่งขึ้นอยากที่จะอนุรักษ์ป่าไม้ที่บ้านของตนเองไว้ แต่ก็ทำได้แค่คิด เพราะพ่อ แม่ของหนูก็ทำเกษตรกรรมซึ่งต้องตัดไม้ทำลายป่า มันทำให้หนูหดหู่ใจมาก

จากค่ายนี้ทำให้หนูกล้าที่จะคิด ที่จะทำและนำเสนอมันออกมามากขึ้นจากที่เคยไม่กล้าที่จะแสดงออกมากเท่าไหร่หนูจะจดจำภาพที่เคยทำจากค่ายนี้ไว้ไม่มีลืมค่ะ แต่สิ่งที่หนูเสียใจอยู่อย่างหนึ่งคือไม่ได้ถ่ายรูปกันตอนกลับและก็รีบมากรู้สึกไม่ดีเลย แต่หนูก็จะนำความรู้ที่ได้รับไปใช้ประโยชน์ให้เกิดผลมากที่สุดค่ะ