นวัตกรรมการศึกษาที่เรียกว่าการบูรณาการแบบองค์รวม หรือ Holistic Education แท้จริง คือ การรวมเอาการเรียนรู้ ความรู้ ทักษะ เข้าไปสู่ชีวิตของผู้เรียนจริง ๆ ให้เกิดจิตสำนึก ทัศนคติ การเป็นผู้ใช้ความรู้อย่างเป็นประโยชน์ต่อตนเองได้ เป็นการเรียนเพื่อให้ได้ความรู้ที่นำไปใช้ประโยชน์ได้จริงไม่ใช่เรียนเพื่อสอบ เพราะในโลกปัจจุบันต้องการความรู้ที่เรียนแล้วใช้ได้ทันที ไม่ได้เรียนเพื่อไปรอเอาผลสำเร็จตอนเรียนจบมัธยมหรือมหาวิทยาลัย แต่การเรียนเช่นนี้ก็มีข้อพึงระวัง บางครั้งครูพาเรียนพาทำ แต่ลืมให้ความรู้ กลายเป็นพาทำกิจกรรม แต่ไม่ได้บูรณาการ เพราะเป็นการแยกความรู้ออกจากผู้เรียน นี่คือ จุดแตกต่าง
“การบูรณาการที่ลึกที่สุดคือ การบูรณาการสาระวิชาเข้าไปในชีวิต การเรียนแต่สาระวิชาเป็นตัวหนังสืออย่างเดียวจะไม่เกิดการเรียนรู้ แต่สอนเดี๋ยวนี้ ใช้ได้เดี๋ยวนี้ย่อมดีกว่า”
ครูต้องเป็น Learning designer เริ่มต้นที่ครูต้องมีจินตนาการ ถ้าครูเปลี่ยนเด็กก็เปลี่ยน ครูต้องมองให้เห็นศักยภาพของเด็ก เห็นโอกาสที่จะหยิบยื่นให้เขา ต้องดูว่ากำลังให้อะไรกับเด็ก ให้งานที่พอดีหรือตึงมือเขาหรือไม่ ซึ่งก็พิสูจน์แล้วว่าเขาก็ทำได้ และการเรียนรู้ในเรื่องสาระวิชาไม่ได้หายไปไหนเลย แต่เป็นการเรียนรู้ผ่านกิจกรรมตามที่ครูออกแบบ ครูจึงมีบทบาทสำคัญมาก
รศ.ประภาภัทร นิยม อธิการบดีสถาบันอาศรมศิลป์