จาก คนที่ไม่เคยสนใจอะไรเลย เที่ยว เล่น เกเร กินเหล้า ไปวันๆ เคยไปทำงานและเรียนที่กรุงเทพฯ ก็ไม่ประสบความสำเร็จจึงกลับมาอยู่บ้านเมื่อปี 2548 ช่วงนั้นเกิดปัญหาเรื่องที่ดินและพ่อของลมก็ถูกจับพอดี “ผมเป็นคนเกเรมาก ไม่สนใจอะไรเลยจริงๆ แต่พ่อเห็นว่าเราทำคอมพิวเตอร์ได้ก็เลยให้เข้ามาช่วยงานเครือข่ายองค์กรชาว บ้านฯ จึงได้มาคลุกคลีกับงานนี้ พอเข้ามาก็รู้สึกชอบและผู้ใหญ่ก็ให้การยอมรับเรา เมื่อได้เข้ามาช่วยงานในชุมชนเห็นว่าชุมชนเริ่มดีขึ้น เวลามีปัญหาก็จะมาคุยกัน จับมือกัน ช่วยกันทำงาน”

สำหรับ เยาวชน ลม หนึ่งในผู้ก่อตั้งกลุ่มเยาวชน เล่าให้ฟังว่า “เมื่อปี 2549 ได้ไปศึกษาดูงานที่กลุ่มเด็กรักษ์ป่า จ.สุรินทร์ และเห็นว่าที่นั้นมีเยาวชนทำงานด้านสิ่งแวดล้อมก็สนใจอยากให้หมู่บ้านมี กลุ่มเยาวชนบ้าง จึงได้เข้ามาช่วยผลักดันให้เกิดกลุ่มเยาวชนและก็ได้จัดตั้งกลุ่มเยาวชนขึ้น เมื่อปี 2550”

จาก การเฝ้ามองการทำงานของกลุ่มเยาวชน “ลม” เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงของกลุ่มเยาวชนว่า “ผมว่ามี 2 ด้าน คือ ดีขึ้น กับ แย่ลง ที่ดีขึ้นคือการทำงานที่ผ่านมาทำให้ตัวเยาวชนได้รู้จักการทำงานเพื่อสังคม เพื่อชุมชน ที่แย่ลงคือตอนนี้เกิดปัญหาความขัดแย้งขึ้นภายในกลุ่มผู้ใหญ่ซึ่งก็ส่งผล กระทบมาถึงเยาวชนด้วย ทำให้การทำงานร่วมกับกลุ่มผู้ใหญ่น้อยลงกว่าเมื่อก่อน อีกอย่างเยาวชนบางส่วนต้องทำงาน ทำไร่ หรือไปเรียน อาจทำให้เกิดช่องว่างระหว่างกัน เวลาทำกิจกรรมคนก็เลยมาร่วมน้อยกว่าเมื่อก่อน ก็อยากให้เยาวชนในกลุ่มกลับมาคุยกัน ปรึกษาหารือกันเหมือนเมื่อก่อน และช่วยเหลือและทำงานคู่ขนานกับกลุ่มผู้ใหญ่” 

ด้วย เวลาและประสบการณ์ทำให้ “ลม” จากคนที่ไม่เคยสนใจอะไรเลยกลับมาช่วยเหลืองานของชุมชนและมีความฝันว่า อยากเป็นเกษตรกรที่ดี  บอกว่า “การทำงานที่ผ่านมาทำให้ผมได้ประสบการณ์และทักษะมากมายไม่ว่าจะเป็นการทำ แผนที่ GIS อ่านแผนที่ภูมิประเทศ ใช้เครื่อง GPS ได้ เป็นวิทยากรค่ายสิ่งแวดล้อม”  

อ่านบันทึกการเรียนรู้ : ปันบ้าน…สร้างดิน