นางสาวสุทธิดา  คำพลา หรือ “น้องนุ๊ก” อายุ 16 ปี กำลังศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4   โรงเรียนศรีสวัสดิ์วิทยาคาร  จังหวัดน่าน

เด็กหญิงตัวเล็กๆ วิ่งเล่นและเป็นเพื่อนเล่นกับเด็กสาวที่สูงวัยกว่ามีบ้านติดกัน ที่เธอเรียกชื่อว่า “พี่ชล” เด็กผู้หญิงที่เป็นต้นแบบของน้องนุ๊ก  ได้เห็นพี่ชลทำกิจกรรมกับเพื่อนๆ ได้ไปอบรม ได้พบเพื่อนใหม่และไปเที่ยวตามที่ต่างๆ จึงอยากเป็นอย่างพี่ชลบ้าง เมื่อน้องนุ๊ก เรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 เธอจึงได้ตัดสินใจเข้าร่วมเป็นนักจัดรายการวิทยุ รุ่นที่ 2 ของสถานีวิทยุขยายความดีเยาวชนตำบลถืมตอง หลังจากการเข้ามาเชิญชวนของอาจารย์สุเรียน ด้วยเห็นว่า “มันน่าสนใจ อยู่บ้านเฉยๆ อยากใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ พ่อแม่อยากให้ออกไปรวมกลุ่มกับเพื่อน ทำกิจกรรมเพื่อชุมชนบ้าง”  ในเวลาต่อมาน้องนุ๊กจึงได้เข้าไปจัดรายการวิทยุหลังเลิกเรียน น้องนุ๊กเริ่มต้นด้วยรายการเล่านิทาน มีเพื่อนๆ ร่วมจัดหลายคนแบ่งกันเป็นตัวละคร น้องนุ๊กรับหน้าที่เป็นคนบรรยาย “ส่วนมากนิทานที่นำมาเล่า จะเป็นสุภาษิตสอนใจเด็กๆ  การ์ตูนวิทยาศาสตร์ เช่น ตะลุยขั้วโลกเหนือ ขั้วโลกใต้ หรือนิทานที่มีตัวละคร 3-4 คน” สาวน้อยคนนี้ยังคงทำหน้าที่ของเธอหลังจากเสร็จสิ้นภารกิจการเรียนในแต่ละวัน ผ่านไปหนึ่งปีกับการร่วมจัดรายการวิทยุกับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องนุ๊กก็เข้ามารับผิดชอบกิจกรรมอื่น ๆ ภายในกลุ่มเยาวชนเครือข่ายลุ่มน้ำสมุม เช่น เข้ารับการฝึกอบรมการเป็นเยาวชน นักสื่อสาร ค่ายเยาวชนต้านภัยยาเสพติด นั่นคือ บทบาทหน้าที่ที่น้องนุ๊กต้องเป็นตัวแทนของกลุ่มเยาวชนออกไปเรียนรู้ภายนอก เมื่อพี่ๆ แกนนำรุ่นแรกๆ ติดภารกิจการเรียน หรือออกไปเรียนต่อในต่างจังหวัด  น้องนุ๊กได้นำประสบการณ์และสิ่งที่ได้เรียนรู้จากการเข้ารับการฝึกอบรมมาทำ กิจกรรมและพัฒนางานของตนเอง ทั้งการจัดค่ายอบรมนักจัดรายการให้กับเด็กๆ และผู้ใหญ่ในชุมชน และทำหน้าที่เขียนสคริปต์ให้กับเพื่อนๆ ดีเจในสถานี น้องนุ๊กกลายเป็นแกนนำรุ่นต่อมา ปัจจุบันน้องนุ๊กจะเข้าไปร่วมจัดรายการบ้างแต่มิใช่ตัวหลักเหมือนเมื่อก่อน โดยจะนำเรื่องสุขภาพไปบอกเล่าผ่านรายการวิทยุ 

บทบาทหน้าที่ภายในกลุ่มเยาวชนอาจจะไม่ตายตัว ส่วนใหญ่จะเป็นตัวแทนกลุ่มเยาวชนไปเข้าร่วมอบรมต่างๆ เป็นตัวแทนไปเข้าค่าย และเมื่อกลุ่มเยาวชนมีกิจกรรมจัดค่ายน้องนุ๊กจะทำหน้าที่เป็นช่างภาพให้กับ กลุ่มเยาวชน การเปลี่ยนแปลงมากมายที่เกิดขึ้นแล้วและกำลังเกิดขึ้นกับน้องนุ๊ก สาวน้อยคนนี้รู้สึกว่า “ตัวเองกล้าแสดงออก พูดจาได้ฉะฉานและชัดถ้อยชัดคำมากขึ้น” ผลการทำกิจกรรมกับเพื่อนในกลุ่ม ยังทำให้น้องนุ๊กมักจะเป็นตัวแทนนำเสนองานกลุ่มในห้องเรียนของเธออีกด้วย หรือมีบ้างบางครั้งที่ได้นำเรื่องราวที่ทำกิจกรรมในกลุ่มเยาวชนไปเขียนเรียง ความเป็นผลงานส่งคุณครู นอกจากนี้ น้องนุ๊ก ยังรู้สึกว่าการทำกิจกรรมของกลุ่มเยาวชนเครือข่ายลุ่มน้ำสมุน กำลังส่งผลให้คนในชุมชน ตระหนักถึงคุณค่าของพลังเยาวชนของพวกเธอ “เปิดโอกาสให้กลุ่มเยาวชนอย่างเรามีสิทธิ มีเสียง ได้ร่วมคิดร่วมตัดสินใจ” อีกทั้งคนในชุมชนเข้ามามีส่วนร่วมในการพัฒนาหมู่บ้านมากขึ้น น้องนุ๊กสนุกกับสิ่งที่ทำและชอบที่จะทำกิจกรรมกับเพื่อนๆ ในกลุ่มเยาวชน “ทำแล้วได้เจอเพื่อนใหม่ ทำแล้วดีกับตัวเราเอง ดีกับคนอื่นด้วย” น้องนุ๊กจึงฝันว่าในอนาคตกลุ่มเยาวชนเครือข่ายลุ่มน้ำสมุนจะเข้มแข็ง มีการรวมตัวอย่างจริงจังมากกว่าที่เป็นอยู่ เพื่อขับเคลื่อนกิจกรรม ต่อไป

อนาคต น้องนุ๊กอยากจะเรียนต่อพยาบาล และหวังว่าจะได้กลับมาอยู่ในชุมชนแห่งนี้ กลับมาขับเคลื่อนกิจกรรมต่อเหมือนพี่ๆ แกนนำรุ่นแรกๆ ซึ่งกำลังเป็นต้นแบบให้เธอเห็น

“เราต้องกลับบ้าน กลุ่มเยาวชนเราอยู่ที่นี่อยู่ที่บ้านของเรา ถิ่นกำเนิดของเรา ยังไงก็ต้องกลับมาอยู่บ้าน พัฒนาบ้าน”