­

ประวัติความเป็นมา

เครือข่ายเยาวชนภาคอีสาน เกิดขึ้นจากการเชื่อมร้อยเครือข่ายของเยาวชนในเขต 11 จังหวัดภาคอีสาน ในพ.ศ. 2531 เพื่อเป็นศูนย์ประสานงานในการทำกิจกรรม และยกระดับศักยภาพของเด็กและเยาวชน ให้เป็นที่ยอมรับของสังคมอย่างกว้างขวางยิ่งขึ้น เพราะที่ผ่านมาเด็กและเยาวชนมักจะถูกกีดกันไม่ให้เข้าไปมีส่วนร่วมในการทำกิจกรรมกับผู้ใหญ่ ต่อ มา มีการขยายและเชื่อมร้อยเครือข่ายมากขึ้น จนปัจจุบันมีสมาชิกทั้งหมด 19 จังหวัด 1,742 กลุ่ม และดำเนินกิจกรรมภายใต้ขอบเขตดังนี้
งานด้านสิ่ง แวดล้อม ส่งเสริมให้เด็กและเยาวชนทำกิจกรรมเพื่ออนุรักษ์ทรัพยากร ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อมภายในท้องถิ่น โดยดึงชุมชน และหน่วยงานทั้งภาครัฐ และเอกชนในพื้นที่ เข้ามามีส่วนร่วม เช่น การบวชป่า การอนุรักษ์ลำน้ำ ฯลฯ
งาน ส่งเสริมอาชีพ เพื่อยกระดับคุณภาพชีวิต ทำให้เด็กและเยาวชนมีทางเลือกในการประกอบอาชีพมากขึ้น ตลอดจนหารายได้มาใช้ดำเนินกิจกรรมเพื่อสังคม เช่น กิจกรรมปาท่องโก๋เพื่อน้อง หรือด้านศิลปหัตถกรรม เป็นต้น
งานด้านยาเสพติด ประสานงานกับหน่วยงาน องค์กรที่เกี่ยวข้อง เพื่อให้ความรู้เกี่ยวกับโทษภัยของยาเสพติด ตลอดจนช่วยลดพื้นที่เสี่ยงและ กลุ่มเสี่ยง งานด้านเกษตร เกิดเครือข่ายยุวเกษตร ซึ่งเผยแพร่องค์ความรู้ด้านการเกษตร และทำให้เด็กเยาวชนรุ่นใหม่ ตลอดจนชุมชนมองเห็นความสำคัญของการเกษตรแบบพอเพียง อันเป็นแนวทางหนึ่งในการกระตุ้นให้คนรุ่นใหม่รักบ้านเกิด
งานด้านการ ศึกษา เป็นการยกระดับการเรียนรู้ และส่งเสริมให้มีการศึกษาทางเลือก เพื่อให้สามารถดำรงชีวิตอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข และรู้เท่าทันกับสถานการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้น
งานด้านไอที ส่งเสริมให้เด็กและเยาวชนในชุมชน ตลอดจนพื้นที่ชนบท ให้เรียนรู้เกี่ยวกับเทคโนโลยี และคอมพิวเตอร์ เพื่อให้เท่าทันกับสถานการณ์ปัจจุบัน
งานด้านเอดส์ เป็นการให้ความรู้กับเด็ก เยาวชน และชุมชน ในการมีเพศสัมพันธ์ที่ป้องกันและปลอดภัย ตลอดจนการช่วยเหลือ และอยู่ร่วมกับผู้ป่วยในสังคม เพื่อลดความรุนแรงของการแพร่ระบาดเชื้อเอชไอวี

­

วิสัยทัศน์

สร้างโอกาส และพื้นที่ทำกิจกรรมให้เด็กและเยาวชน

­

พันธกิจ

เป็นศูนย์ประสานงาน ที่ส่งเสริมให้เด็กและเยาวชนภาคอีสานมีโอกาส และพื้นที่ในการทำกิจกรรมสาธารณประโยชน์ เพื่อพัฒนาศักยภาพ และความเป็นผู้นำ ตลอดจนสร้างการยอมรับจากสังคม ให้ผู้ใหญ่ยอมรับบทบาท และฟังความคิดเห็นของเด็กเพราะปัญหาใหญ่ของเด็กและเยาวชนภาคอีสาน คือการขาดโอกาส ขาดการมีส่วนร่วม ผู้ใหญ่จะมองว่าเด็กมีหน้าที่เรียนหนังสือ ไม่ใช่ทำกิจกรรม จึงไม่เข้าใจ และไม่สนับสนุน

­

วัตถุประสงค์การดำเนินงาน

• เพื่อให้เด็กและเยาวชนมีจุดประสานงาน จุดแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และข้อมูลข่าวสารที่เป็นประโยชน์
• เพื่อส่งเสริมให้เด็กและเยาวชนมีศักยภาพความเป็นผู้นำ รู้จักคิด รู้จักวางแผน และทำงานร่วมกับผู้อื่นได้
• เพื่อลดพื้นที่เสี่ยงของสังคม และพฤติกรรมเสี่ยงของเด็กและเยาวชนในด้านต่างๆ
• เพื่อให้เด็กและเยาวชนได้ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์

­

ผู้บริหารองค์กร

• นายเสาศิลป์ เพ็งสุวรรณ ประธานเครือข่ายเยาวชนภาคอีสาน

­

รูปแบบการบริหารจัดการ

เครือ ข่ายแต่ละจังหวัดจะคัดเลือกประธานของจังหวัด เข้ามาทำงานเป็นคณะกรรมการบริหารระดับภาค และคณะกรรมการจะคัดเลือกประธานเครือข่ายฯ พร้อมรองประธานขึ้นมาทำหน้าที่บริหาร โดยมีผู้ประสานงานคอยเชื่อมร้อยเครือข่าย โดยแบ่งเป็น 2 ส่วนคือ

• งานด้านบริหาร ประกอบด้วย ประธานของแต่ละเครือข่าย, ผู้ประสานงาน, ฝ่ายบัญชีและการเงิน, งานประชาสัมพันธ์, งานข้อมูลและวิจัย
• งานเครือข่าย ประกอบด้วย งานทะเบียน กองเลขาธิการ ฝ่ายข้อมูล ฝ่ายบัญชี และฝ่ายระดมทุน

คณะ กรรมการของแต่ละจังหวัด จะรวบรวมข้อมูล แนวคิด สภาพปัญหาต่างๆ ในพื้นที่ ซึ่งได้จากการจัดประชุมระดมความคิดเห็นของคนทำงาน เพื่อนำเสนอต่อที่ประชุมใหญ่ประจำปี และใช้เป็นแนวทางในการกำหนดเป้าหมาย ทิศทางของแผนงาน ตลอดจนปรับปรุงและทบทวนให้แผนและยุทธศาสตร์การทำงานมีความสอดคล้องกัน

­

เงื่อนไขความสำเร็จขององค์กร

• มีสมาชิกเครือข่าย ที่ผ่านกระบวนการเรียนรู้และทำกิจกรรมเพื่อสังคมแล้ว จำนวน 1,742 กลุ่ม จาก 19 จังหวัด
• สมาชิกเครือข่าย มีศักยภาพความเป็นผู้นำ สามารถคิดสร้างสรรค์ วางแผน และทำงานร่วมกับผู้อื่นได้อย่างมีความสุข
• เด็กและเยาวชนเกิดจิตสาธารณะ มีความกระตือรือร้นที่จะขับเคลื่อนกิจกรรมเพื่อสาธารณประโยชน์อย่างต่อเนื่อง
• เด็ก และเยาวชนเกิดความรับผิดชอบต่อตนเองและสังคม ลด ละ เลิกพฤติกรรมเสี่ยงต่างๆ เช่น ด้านเพศ อบายมุข ตลอดจนช่วยลดพื้นที่เสี่ยงในสังคม
• เด็กและ เยาวชน ได้รับการยอมรับจากชุมชน และสังคม ในทุกๆ ด้าน และส่วนหนึ่งเข้าไปมีบทบาทเป็นผู้นำชุมชนท้องถิ่น เช่น ผู้ใหญ่บ้าน สมาชิก อบต. สมาชิกเทศบาล หรือนักพัฒนาชุมชน ฯลฯ
• เด็กและเยาวชนรู้จักใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์
• อาสาสมัครที่เข้ามาทำงานในเครือข่ายฯ มีความรับผิดชอบและเสียสละอย่างแท้จริง
• ความ สัมพันธ์ในองค์กร หรือเครือข่ายฯ เป็นไปในลักษณะเพื่อน พี่ น้อง ทำให้สามารถช่วยเหลือพึ่งพา และพูดคุยกันได้ทุกเรื่อง โดยไม่มีเงื่อนไขซับซ้อน
• กิจกรรมหรือโครงการเกิดจากความต้องการ และความสนใจของกลุ่มหรือสมาชิกอย่างแท้จริง

­

องค์ความรู้จากการดำเนินงาน

• การ ทำกิจกรรมร่วมกันเป็นกลุ่มหรือเครือข่าย จำเป็นต้องมีการติดต่อประสานงานกับคนหลากหลายองค์กร ซึ่งอาจมีความแตกต่างกันทั้งด้านแนวคิด ทัศนคติ ความเชื่อ เพศ วัย อาชีพ ฯลฯ สิ่งเหล่านี้จะหล่อหลอมให้คนทำงานเกิดศักยภาพ มีความเชื่อมั่นในตนเอง และกล้าแสดงออกในทางที่สร้างสรรค์มากขึ้น
• เกิดนวัตกรรม แนวคิดใหม่ๆ และมีการพัฒนาความชำนาญการ จากการเชื่อมโยง และแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในการทำงาน หรือการเข้าไปทำกิจกรรมในพื้นที่
• กลุ่ม เยาวชนที่ทำงานกับเครือข่าย ทำงานตามช่วงอายุ บางปีจึงมีผลงานที่โดดเด่น แต่เมื่อกลุ่มเยาวชนเหล่านี้หันไปเรียนหนังสือหรือประกอบอาชีพอื่นๆ ก็จะขาดคนสานต่อ ทำให้งานชะงัก ดังนั้นจึงต้องมีการเตรียมการ และฝึกเด็ก-เยาวชนรุ่นใหม่ ให้เข้ามาเรียนรู้ ซึมซับการทำงานร่วมกับกลุ่มที่มีอยู่แล้ว เพื่อให้กิจกรรมถูกขับเคลื่อนต่อโดยไม่หยุดชะงัก