­

แต่ก่อนอารมณ์ฉันเป็นคนอารมณ์ร้อนหงุดหงิดง่าย ไม่ชอบฟังเหตุผลใคร ชอบเอาความคิดตัวเองเป็นหลัก ไม่รับฟังความคิดเห็นของคนอื่นเปรียบเสมือนฉันเป็นเหมือนกระทิง แต่พอฉันได้เข้าร่วมโครงการหรือเข้าสังคมมากขึ้นฉันได้ปรับเปลี่ยนตัวเองมากขึ้น อย่างเช่น ในเรื่องความคิดเห็นของคนอื่นจากที่แต่ก่อนชอบเอาความคิดตัวเองเป็นหลัก ฉันก็ปรับตัวเองได้โดยตั้งเกณฑ์กับตัวเราเองว่าทุกคนมีความคิดที่แตกต่างกันโดยไม่รู้ว่าความคิดของใครจะดีกว่าใคร ฉันจึงเก็บควาวมคิดของคนอื่นมาวิเคราะห์ความแตกต่างจากความคิดของฉันแล้วบอกเพื่อนว่าความคิดนี้เป็นอย่านี้น่ะ แล้วเลือกความคิดที่ดีที่สุดมาทำในกิจกรรม/โครงงาน และงานอื่นๆ

­

ส่วนเรื่องระบบความคิดการทำงานของฉันโดยส่วนตัวแล้วฉันชอบวางแผนแต่จะวางแผนไม่รอบคอบเท่าไหร่ ทำงานสะเพร่า ตั้งแต่ดิฉันไปอบรมที่บ้านดิน จังหวัดขอนแก่น ก็ทำให้ฉันมีกระบวนการคิด การวางแผนที่ดีขึ้นในการทำงาน สามารถเป็นผู้นำในกิจกรรมได้ในบางกิจกรรม จากแต่ก่อนที่ฉันไม่เคยกล้าแม้แต่จะจับไมค์ ขี้อาย กังวลว่าจะตอบถูกไหมเวลาพี่อ้อยหรือพี่เลี้ยงถาม พอฉันได้จับไมค์บ่อยๆมันเพิ่มความกล้าแสดงออกให้ฉันมากขึ้น ไม่กังวลกับคำตอบว่าจะถูกหรือผิดมันทำให้ฉันหายกลัวกับอาการพวกนี้ ฉันภูมิใจที่ได้มาอบรมที่นี่(หาดตะวันรอน)ฉันรู้สึกว่าเหมือนฉันได้มาอบรมที่บ้านดินอีกครั้งถึงแม้บรรยากาศ ที่พัก อาหาร จะแตกต่างกันก็ตามแต่เดียวที่ยังเหมือนเดิม คือ ทุกคนมีความผูกพันมีความรู้สึกที่ดีต่อกันเหมือนเดิมยังเป็นมิตรที่ดีต่อกันเสมอ

สุดท้ายเรื่องจิตอาสาโดยส่วนตัวฉันเลือกจะปฏิบัติคนที่ดีกับฉันหรือคนที่ฉันไม่รู้จัก เว้นแต่ว่าใครที่ทำให้ฉันไม่ชอบฉันจะไม่ช่วยเหลือเขาเลย แต่ฉันได้ลองมุมมองของสังคมที่แตกต่างกันถ้าฉันเลือกแต่ปฏิบัติกับใครดูเหมือนฉันเห็นแก่ตัว ฉันจึงคิดว่าฉันจะพยายามเอาความโกรธของฉันไว้ในใจจะไม่แสดงอาการออกมาเท่าไหร่แล้วเพิ่มความเมตตาไปให้มากขึ้น และสุดท้ายฉันอยากฝากทุกคนไว้ สังคมให้อะไรเราหรือสอนอะไรเรามาหลายๆอย่างแล้ว ฉันอยากให้ทุกคนถามตัวเองว่าเคยตอบแทนอะไรให้กับสังคมแล้วหรือยัง ขอบคุณค่ะ.