มัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนกำแพง อำเภออุทุมพรพิสัย จังหวัดศรีสะเกษ

­

โครงการสื่อสร้างสรรค์พาท่องเที่ยวถิ่นมะเดื่อใหญ่

­

       มิลค์ หนึ่งในกลุ่มเยาวชน Youth of Kumpheang โครงการสื่อสร้างสรรค์พาท่องเที่ยวถิ่นมะเดื่อใหญ่ มิลค์เป็นเด็กขี้อาย เก็บตัว ไม่กล้าพูดความรู้สึกภายใน แม้อยากทำงานช่วยเหลือผู้อื่นแต่ไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร ช่วงตั้งแต่มัธยมศึกษาปีที่ 5 มิลค์ได้เริ่มทำโครงการช่วยเหลือผู้ยากไร้ ดูแลผู้ป่วยติดเตียง การขุดลอกคูคลอง อาสาสมัครทำความสะอาดวัดร่วมกับอาจารย์โกสัลล์ เป็นจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงโลกภายในและค้นหาศักยภาพในตัวเอง

      มิลค์เข้าร่วมโครงการเพราะมีรุ่นพี่มาชวน รุ่นพี่บอกว่า “โครงการที่ดีจะทำให้เรามีความคิดสร้างสรรค์” เธอตัดสินใจร่วมทีม มิลค์สังเกตการณ์ทำงานของพี่ๆ และได้รับคำปรึกษาที่ดีจากพี่เลี้ยง ซึ่งมิลค์รู้สึกว่าอาจารย์โกเป็นทั้งครู ที่ปรึกษา ให้ความเป็นเพื่อนอย่างไม่ถือตัวและการสอนของอาจารย์โกไม่เหมือนครูท่านใด อาจารย์จะเลือกสอนสิ่งที่จำเป็นและชวนให้คิด ให้วิเคราะห์ และทดลองทำ หากไม่เสียหายหรือทำให้ใครเดือดร้อน จะให้ลองทำไปก่อน ซึ่งทั้งหมดทำให้มิลค์ประทับใจ และสนุกในการเรียนรู้

       มิลค์เหมือนเด็กในอำเภออุทุมพรพิสัยทั่วไปที่ไม่รู้ความเป็นมาของชุมชน เห็นต้นมะเดื่อใหญ่ (อุทุมพรพิสัยแปลว่าถิ่นมะเดื่อใหญ่) มากมาย แต่ไม่รู้ถึงคุณค่า การที่ได้ทำโครงการฯ ทำให้เธอและเพื่อนเห็นความสำคัญ อยากดูแลและสืบสานเรื่องราวของอำเภออุทุมพิสัย จึงทำเพจเพื่อบอกเล่าเรื่องราว สถานที่ อาหารและของดีในอำเภอ การที่มิลค์ทำโครงการฯ ทำให้มิลค์ได้ทบทวนสิ่งที่ปู่เคยบอกไว้ว่า “ปู่หนูเคยเล่าให้ฟังว่าสมัยก่อนเขาใช้ต้นมะเดื่อใหญ่เพื่อทำยารักษาโรค เป็นต้นไม้ที่ให้ร่มเงาและมีความแข็งแรงให้ประโยชน์กับคนในชุมชน” ด้วยความเป็นคนขี้อาย คิดเยอะ ไม่กล้าพูด มิลค์ลงชุมชนเก็บข้อมูลด้วยความไม่มั่นใจ เธอมีรุ่นพี่ให้คำแนะนำอยู่ข้างๆ และให้กำลังใจ หลังจากได้ลองทำจริงมิลค์มั่นใจและมีมุมมองต่อความอายที่เปลี่ยนไป มิลค์คิดว่าการที่ตัวเองกล้าทำในสิ่งที่มีประโยชน์ต่อผู้อื่น ทำให้เธอมีความสุขมากขึ้น

       มิลค์ได้เรียนรู้การทำงานร่วมกัน ทำให้เธอมีทักษะในการอยู่ร่วมกับผู้อื่น กล้าเปิดพื้นที่เพื่อสร้างสัมพันธภาพ ค้นพบมิตรภาพและกำลังใจ รู้จักแบ่งเวลา และยืดหยุ่นต่อการทำงาน หลายครั้งที่เพื่อนร่วมงานเวลาไม่ตรงกันเพราะมีทั้งรุ่นพี่ที่เรียนมหาวิทยาลัย เพื่อนและรุ่นน้องในระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย พวกเขาต้องปรับแผนและหาเวลาที่จะประชุมและทำงานให้ออกมาตามเป้าหมายให้ได้ ทั้งงานโครงการฯ งานอาสา การอ่านหนังสือสอบ มิลค์สามารถจัดการเวลาและจัดการอารมณ์ได้ดี เธอบอกเล่าเทคนิคและยอมรับความเปราะบางได้อย่างเข้มแข็งและอ่อนโยน “ถ้าอืดอัดหรือไม่ไหวจริงๆ หนูจะร้องไห้ หนูจะบอกกับตัวเองเสมอว่าการร้องไห้ คือการระบายความอึดอัดข้างในออกมาแค่ครั้งเดียวจบ พอร้องไห้เสร็จหนูจะบอกกับตัวเองที่หน้ากระจกว่ามันจบแล้วนะ หลังจากนี้จะสู้กับงานที่ตัวเองต้องทำเพราะเป็นหน้าที่ มันเป็นสิ่งที่หนูเลือกที่จะทำด้วยตัวเองไม่มีใครมาบังคับ ในเวลาที่ทำงานมันเป็นความสุขที่คุ้มค่ากับการเหนื่อย”

        มิลค์วางแผนอนาคตไว้ว่าจะเรียนต่อเพื่อเป็นพยาบาลมืออาชีพ เธอค้นพบศักยภาพและคุณลักษณะเด่นในตัวเองว่า เป็นคนมีความอดทนสูงและไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค มีหัวใจนักสู้ เธอตั้งใจจะเป็นพยายามที่อ่อนน้อม อ่อนโยนแจ่มใส ไม่ทำกริยาไม่ดีต่อคนไข้ แม้ในวันที่เหนื่อยและยาก เธอก็จะเป็นพยาบาลที่เสียสละต่อผู้อื่นเพราะเชื่อว่าเธอกำลังทำในสิ่งที่เธอเลือก หลังทำโครงการฯ คุณแม่และลูกพี่ลูกน้องที่สนิทเห็นความเปลี่ยนแปลงของมิลค์ คุณแม่ภูมิใจในตัวลูกสาวมาก และยอมรับว่ามิลค์กำลังเตรียมตัวเป็นผู้ใหญ่ที่สร้างประโยชน์แกทุกคน

­

­

ความโดดเด่น

• เท่าทันตัวเอง เท่าทันอารมณ์ และมีทักษะในการจัดการความเครียด
• เชื่อมั่นและมีศรัทธาต่อการทำงานเพื่อสาธารณะ ยิ่งให้ ทำให้มิลค์เองยิ่งมีความความสุข เธอจึงลงมือทำอย่าไม่ย่อท้อ
• มีเป้าหมายและค้นพบความต้องการของตัวเองได้